Boedapest: de stad met de Instagram filter

Op vrijdag 7 februari vertrokken wij voor een lang weekend naar het mooie Boedapest. Deze hoofdstad van Hongarije was één van de vele steden op onze wishlist. Daarnaast wilde ik dit jaar minimaal 1 land bezoeken waar ik nog nooit geweest was. Hongarije it is!

Eeuwenlang waren Boeda & Pest gescheiden steden. Sinds 1873 zijn deze steden (en een derde - Obuda) met elkaar Boedapest geworden. Een mooie stad met prachtige architectuur. Hedendaags worden Boeda en Pest hier als wijken aangeduid in plaats van twee aparte steden. Waar Boeda heuvelachtig en veel groener is, is Pest meer plat en stads en biedt talloze uitgaansgelegenheden.

De afgelopen weken ben ik tips gaan verzamelen en heb ik Instagram binnenstebuiten gekeerd om de leukste ‘Boedapest-hotspots’ te vinden. Wat mij opviel tijdens mijn research was het hoge “Instagram gehalte”. De restaurants, het eten, de lunchrooms, koffiespots, architectuur, wandelroutes en hotels: alles is hier “Instagrammable” oftewel: mooi op een (vierkant) plaatje. Op de luchthaven na.

Eenmaal geland, na meer dan een uur vertraging omdat er één of andere griepepidemie bij Easyjet uit was gebroken en er geen 1e piloot was - nogal belangrijk - reden we met een shuttle naar het prachtige Prestige hotel. Chique, klassiek, schoon, mooi en top gelegen #aanrader. Koffers dumpen (en zoals deze lichte autist altijd doet: direct uitpakken en opruimen) en het centrum in. Lekker lunchen.

De weer “Instagrammable” lunchroom die we uitgezocht hadden heette Vintage Garden. Hier hebben we heerlijk geluncht in een sfeervolle ambiance.

Omdat ik voor de 3959ste poging (geef nooit op) op dieet ben sinds januari, wilde ik alles te voet doen in Boedapest om zo de calorieën die we eerst allemaal naar binnen werken, er vervolgens weer af te lopen. Minimaal 12.000 stappen per dag. We liepen na de lunch richting het o zo grappige ‘Museum of Sweets & Selfies’. Een speeltuin voor volwassenen die van foto’s maken houden (ik). Door een witte ballenbak zwemmen, in een bad met geld zitten, op de foto met een unicorn of poseren in een roze oldtimer.... het kan in Museum of Sweets & Selfies.

We wandelden door naar Central Café, in de volksmond ook wel Centrál Kávéház genoemd. Onder het genot van een potje thee heb ik de tijd genomen om de foto’s te checken en te bewerken en mijn moeder een les Instagram & Fotocollages maken te geven.

Onze wandeling zette zich voort naar de bekendste winkelstraat van Boedapest, de Váci Utca. Deze specifieke winkelstraat in het gedeelte Pest bereikte enkele jaren geleden de 7e plek onder 16 beroemde winkelstraten wereldwijd en scoorde 76 punten van de 100, waarmee Boedapest bekende voetgangersstraten van Parijs, Amsterdam en Milaan ver achter zich liet. Eat your heart out PC Hooft & Champs Elysees.

Daarna wandelden wij via Dohanystreet, de Joodse wijkwaar ook, één van de mooiste synagogen die ik ooit gezien heb, stond.

Wij sloten onze avond af in het New York Café. Door velen werd dit restaurant ons aangeraden. Met haar hoge plafonds en chique en klassieke uitstraling, waande je je in een Sissi film. De sfeer was goed, de entourage zeer goed. Het eten was minder. Wellicht voor de lunch beter. Avondeten was daar niet bijzonder. #geenaanrader

Op dag twee was ons doel om een lijstje af te werken met de mooiste bezienswaardigheden van Boedapest. Pest hadden we op dag 1 al deels ontdekt dus het was tijd om richting de Donau te lopen en de Kettingbrug te trotseren om het kastelen district en heuvelachtige landschap te ontdekken. Maar eerst..... ontbijten!

We aten heerlijk bij Cyrano #aanrader, staken een kaarsje aan in de St. Stephensbasiliek, wandelden langs ‘Shopping street’ en maakten een rondje in de Boedapest eye om het Pest gedeelte ook van bovenaf goed te kunnen zien.

Op naar de Donau. Aan de Pestzijde (waar wij ons ook bevinden en waar ons hotel staat) moesten we het welbekende Parlementsgebouw nog bekijken. Onderweg daarnaartoe liepen we langs de Donau en stopten we bij de ‘Shoe memorial’. Hier staan in metaal gegoten schoenen verankerd aan de kade. Deze schoenen hebben een vreselijk verhaal. Hier werden Joodse mensen naartoe gebracht voordat ze vermoord werden. Ze werden gedwongen hun schoenen uit te doen, werden neergeschoten en vielen in de Donau. De stroming nam hun lijken mee.
Deze vreselijke gebeurtenissen mogen nooit vergeten worden.

Na dit indrukwekkende monument liepen wij de Kettingbrug over naar Boeda. De afgelopen weken heb ik veel gelopen, tientallen kilometers, (want ik wil weer eens afvallen - story of my life) dus mijn loopconditie was echt goed. Eenmaal in het lees HEUVELACHTIGE Boeda aangekomen ging het van lopen naar klimmen. Of nou ja met mijn conditie (en mn moeder bleef niet achter) was het klauteren, kruipen en half doodgaan. AED! Note to self: volgende keer ook even oefenen met heuvel- & traplopen.

Maar.... het was het waard. Eenmaal aangekomen bij De Matthiaskerk en Fisherman’s Bastion keken we onze ogen uit. Het leek serieus alsof er een filter over Boeda heen lag (en als die er nog niet lag had ik em wel geplaatst met mijn 3828 foto’s). De zon scheen laag, waardoor alles een mooie gloed kreeg. We keken uit op de overkant: Het Parlement.
In plaats van uitgebreid lunchen besloten we deze dag een aantal Hongaarse specialiteiten te proeven. We begonnen met de zogenoemde Schoorsteencake. In de volksmond ook wel kürtőskalács genoemd (ooit zoveel leestekens in 1 woord gezien?!). Niet vies, maar ook niet bijzonder.

Even het eten laten zakken en terug over de Kettingbrug naar Pest. Daar hadden we namelijk nog niet de luxe winkelstraat Andrassy gezien. Voor alle Sissi fans, net als ik: Graaf Andrassy was de keizerlijk minister van Buitenlandse Zaken & minister president van Hongarije. Hij was (in de films) verliefd op Sissi. In het echt is er nooit bewijs gevonden van dat ze überhaupt contact hadden. Hier heeft hij standbeelden en straten die naar hem vermoemd zijn.

Eenmaal aangekomen in Pest was het tijd voor de volgende specialiteit: Lángos. Gefrituurd brood dat je kunt beleggen met zout of zoet. Hier wordt het voornamelijk gegeten met creme fraiche en kaas. #aanrader.

Na ruim 19.000 stappen te hebben gezet en behoorlijk wat trappen te hebben beklommen besloten we de dag af te sluiten in de hotelspa. Chillen in de jacuzzi en daarna bij het hotelrestaurant (dat een Michelinster heeft) roomservice besteld. Heerlijke dagafsluiting!

Het hotel, Hotel Prestige, is echt prachtig. Een absolute aanrader want de locatie is ook perfect. Los daarvan zijn de kamers luxe en heel schoon en is het personeel ontzettend aardig. Ook niet onbelangrijk: het is echt betaalbaar! ‘s Avonds komen ze je gordijnen voor je dichtdoen en chocolade op je kussen leggen. #aanrader

Op onze derde dag in Boedapest hadden we de luxe om te kiezen waar we op dat moment zin in hadden. We hadden namelijk bijna alle belangrijke bezienswaardigheden al gedaan. Dus nu rustig aan naar bezienswaardigheden waar we geen tijd meer voor dachten te hebben.

We startten de dag op 10.30 bij het Instagrammable restaurant ‘A la Maison Grand’ (wel van tevoren reserveren). Na een goed Eggs Benedict ontbijt wandelden wij naar Dohany street, waar de grootste Synagoge van Europa (en de op 1 na grootste synagoge ter wereld) staat. Deze prachtige synagoge biedt een verhaal, het is leerzaam en zorgt voor de nodige ontroering. Je wordt geconfronteerd met de Holocaust en loopt de rest van de dag vol onbegrip in de stad rond. Hoe heeft dit mogen gebeuren?! Een mooie ijzeren herdenkingsboom (omgekeerde Menora) bood plaats voor alle 600.000 Joodse slachtoffers uit Hongarije.

Om het luchtige terug in onze trip te krijgen, besloten we thee te gaan drinken bij de Parisi Passage en daar lekker de LINDA te gaan lezen. Even ontspanning. Een live pianist met zijn zangeres zorgden voor de ‘chill-on-sunday’ achtergrondmuziek. De Parisi Passage ga je echt heen vanwege de sfeer. Hoge plafonds. Mooi ambiance en heerlijke “wegzakstoelen” voor een ontspannen zondagmiddag.

Omdat we vandaag ook minimaal weer 15.000 stappen wilden zetten besloten we weer de brug over te steken en naar de Gellert Spa te lopen. Eén van de vele thermale baden die Boedapest biedt. Deze spa, waar je je na 10 kilometer lopen op zich wel op kan verheugen, viel enorm tegen. Op Instagram lijkt het allemaal fantastisch, maar om eerlijk te zijn zie je in de warme baden amper je eigen voeten nog, zo vies zijn ze. De hele spa was niet echt schoon. Wellicht dat wij onze eigen sauna complexen in Nederland gewend zijn, maar Gellert Spa vinden wij niet perse een aanrader behalve als je komt om mooie foto’s te maken en niet om te genieten van de thermale baden #instafamous.

We dineerden erg lekker bij ZONA. Niet echt heel voor de hand liggend maar we kozen allebei voor de duif. Iets anders dan wat we normaal zouden doen. Deze werd ook aangeraden door de bediening. Het was heerlijk! Maar omdat we nog naar 1 specifiek dessert op zoek waren tijdens deze trip, de palacsinta (flensjes gevuld), pakten we na de duif onze spullen en wandelden we weer door naar de beste palacsinta tent van ‘Boeda’, namelijk Nagyi Palacsintázója. Doen!

Bijna alles wat we vooraf op ons lijstje gezet hadden hebben we kunnen doen. Alles lopend doen is echt een aanrader. Het scheelt geld voor taxi’s maar belangrijker nog: lopend zie je veel meer en lopend leer je veel meer. Je praat met mensen en alleen al daarvan leer je. Je krijgt tips. Je leert andere talen. Houd je niet van lopen? Pak dan de segway, de fiets of de step. Die heb je hier op elke hoek wel.

De enige twee dingen die we niet hebben kunnen doen, welke wel op onze lijst stonden, waren Cruffins eten bij Aran Bakery (Cruffin = combi croissant/muffin) en drankjes doen in de ‘Bubbels’ bij de 360 bar. Waarom? Daar moest je reserveren helaas. En Aran Bakery is dicht op zondag (net de dag dat wij voor een Cruffin gingen) dus houd daar rekening mee. Het hotel, Prestige Hotel, is een absolute aanrader. Go for it!

De terugvlucht was overigens een regelrechte ramp. Niet zoals die in de Bijlmer jaren geleden, thank god. Maar als iemand me had gezegd dat 1 motor het nog maar deed tijdens deze vlucht, had ik het geloofd. Dit kwam door storm Ciara, die exact tijdens onze opstijging schijnbaar ook in Boedapest was. En tijdens de landing in Amsterdam. Maar... dat mocht de pret niet drukken. Onderweg maakten wij alweer plannen voor onze volgende Moeder-dochtertrip. Hamburg. MET DE AUTO! To be continued.

Maar eerst in april naar Krakau.

Xoxo!