Oh Oh Kuta...

Kuta: stad op Bali. Of eigenlijk een onderdistrict. Dit boeit helemaal niemand. Geen enkele culturele bezienswaardigheid is belangrijk hier. Het enige waar het in Kuta om draait is zon, zee, strand, surfen en alcohol. Heeel veeel alcohol! In 2018 gaan ze hier de nieuwe Oh Oh Cherso opnemen, genaamd Oh Oh Kuta. Althans... dat zou kunnen! Super toeristische Australische sportbars, happy hours en winkels met dollar aanduidingen... toeristischer dan Kuta zul je het niet krijgen op Bali.

In 2002 zijn er in Kuta ernstige bomaanslagen geweest. Deze worden hier 'the Bali bombing' genoemd. Er zijn toen in totaal 202 mensen overleden. 88 Australiërs, 38 Indonesiers en nog 20 andere nationaliteiten. Ook nog eens 209 mensen raakten ernstig gewond. De terroristen hadden het gemunt op 2 nachtclubs in Kuta, waarbij zij een autobom, een bomvest en zelfmoordaanslagen inzetten. Tientallen meters aan winkels, restaurants, spa's en hotels in Legian street, waar de clubs zich bevonden, waren verwoest.
Op 1 van de foto's zie je herdenkingsplaats van de 'Bali bombing' en daarop staan alle namen van de overledenen weergegeven.....Na het zien van deze herdenkingsplaats sta je weer even met beide benen op de grond. Het kan ons allemaal, overal overkomen. Dus leef! Alsof het je laatste dag is. Ik wil niet Dreetje Hazes 'quoten' maar het is echt zo! Koop dat jurkje die je eigenlijk te duur vindt, vlieg business class, help een ander, maak dat reisje die je al zo lang wil maken, ga lekker uit eten, maak geen ruzie en wees goed voor elkaar❤️.

Op de dag dat we vertrokken uit Sanur was er een grote crematie in de stad waardoor het verkeer grotendeels vast stond. Wij konden net op tijd nog de stad uit. Ook in Kuta en Denpasar waren er veel opstoppingen door crematies. Deze Hindoe crematies vinden meestal gelijktijdig plaats. Deze worden gepland op een dag die volgens de Balinese kalender "goed" is voor een crematie. Het kan dus zomaar zo zijn dat een lijk nog een maandje moet wachten om naar zijn laatste rustplaats gebracht te worden. De familie draagt dan allemaal dezelfde kleding zodat ze te herkennen zijn als 'naasten'.

Tijdens de ceremonie van de crematie speelt de familie op instrumenten, zij maken muziek. Dit is dan het laatste wat de overleden "hoort". Tijdens de ceremonie leggen vrienden en familie ook geld op het lijk en dan verbranden ze deze op de begraafplaats. Zonder kist. Je ziet dus letterlijk je geliefde familielid, vriend/vriendin of partner branden. In Nederland zou dat niet eens mogen... religie of geen religie. Bijzonder.

Na het inchecken in The Bene hotel in Kuta zijn we doorgereden naar Denpasar. We hebben daar boodschappen gedaan voor de Panti Asuhan. Dat betekent weeshuis in Bahasa. Door alle lieve donaties van mijn vorige inzameling voor Sri Lanka had ik nog geld over voor een weeshuis op Bali. Aan de bak dus! We hadden van tevoren gevraagd wat ze nodig hadden. Voornamelijk melk van een specifiek merk. Melkpoeder is hier heel duur, dus dat kunnen ze vaak niet zelf kopen. Daarnaast hadden we de winkelwagen volgeladen met kledingpakjes, speelgoed, speelmatten, zeep, baby olie etc. Alles wat gebruikt kan worden. Ook geld hebben we gegeven, zodat ze zelf ook nog melkpoeder kunnen kopen zodra onze voorraad op is.

Het was weer een fantastische beleving en ik voel mij echt dankbaar dat ik zoiets kan doen met jullie hulp. Wij zijn gezegend met naast een goede gezondheid, veel welvaart en met de zorg die onze ouders over ons op zich genomen hebben (vinden wij normaal). Dat hebben deze kindjes niet. In dit weeshuis zaten momenteel 8 kindjes. 1 van 4 en de rest allemaal daaronder. Zelfs een baby van 1 maand, te vondeling gelegd. In het weeshuis waren ook twee gehandicapte kindjes, zij kregen extra zorg. Er waren genoeg mensen om de kindjes aandacht te geven gelukkig. Ze waren blij en vrolijk en lieten hun gekregen cadeautjes niet meer los. Een lach op hun gezicht is veel waard. Ik ben blij dat ik dit met grotendeels hulp heb kunnen doen ❤️L.O.V.E.

We konden maar geen genoeg krijgen van 'weesjes' dus hebben we op verzoek van mijn dierenliefhebbende zusje - of nou ja, hondenliefhebbende zusje, want als ze een spin of reptiel ziet kun je haar naar de Looney Bin brengen - blikken tonijn, zalm en gebakken kip bij de warung voor deze 'wees' hondjes gekocht. Op elke hoek van de straat zie je wel een hond staan dus binnen NO-TIME leek het net een scene uit de 101 dalmatiërs, maar dan met vuilnisbakken rasjes. Ik was serieus de populairste chick uit de buurt! THEY ALL LOVED ME! Jammer dat de liefde en populariteit eindigde toen het eten op was... #playerdogs

De dag erna besloten we om een dagje "niks" te doen. Dat betekent de hele dag op het strand liggen. Daarvoor liepen we naar Legian Beach.

Legian Beach staat bekend om haar golven waarop goed gesurfd kan worden en de massages die je op het strand kunt krijgen. Daar maak ik overigens graag veelvuldig gebruik van. De zee in Legian is vrij wild waardoor het vaak lastig is je bikini aan te houden als je de zee in wil lopen en vervolgens door moeder natuur wordt teruggefloten door middel van een driedubbele salto, een flikflak en een radslag. Je wordt letterlijk terug over de kapotte schelpen, de branding in gelanceerd. Maar het is een poging waard! Zeker voor de leuke foto's als je inzoomt op mensen tijdens die poging. 's Avonds lekker gewandeld en traditioneel gegeten rondom de Discovery mall & Lippo mall. Twee malls in Kuta die vergeleken met de malls in Dubai op de Jumbo in Landsmeer lijken.

Op Bali vind ik een beachclub vaak het fijnst omdat daar ook een zwembad is. Elke dag een driedubbele salto in de branding gaat je namelijk opbreken. Plus: je bruine kleurtje is er dan zo snel af door die open wonden van de schelpen in de branding. Op onze derde dag in Kuta zijn we dus lekker bij Cocoon Beachclub gaan liggen. Deze ligt aan Double Six Beach. Hier kun je einde dag de zon heel mooi onder zien gaan onder het genot van een drankje, relaxend op een gekleurde 'bean bag'. Ook heel populair op Bali!

Weer iets typisch Balinees, of misschien zelfs wel Indonesisch is Durian. Een fruit soort dat echt ontzettend stinkt. Het lijkt op een stekelvarken bal. Ik heb het nog niet geproefd, maar volgens onze chauffeur Ketut is het heel lekker. Zie foto!

Onze laatste drie nachten verblijven we in een hotel in Legian. Jammer genoeg komen aan alle mooie dingen altijd een einde.... zo ook alweer aan deze vakantie. Op zondag zijn we van hotel verhuisd en daarna naar Canggu gereden. Hier verkopen ze in een speciale delicatessen supermarkt, genaamd Canggu Station, Black Truffle chips. Nergens anders te krijgen. Bij toeval een keer geprobeerd omdat ik daar boodschappen ging doen. HOOKED! Verslaafd gewoon. De hele vakantie heb ik het over die chips gehad dus nog even snel 4 zakken gehaald als voorraad: mee naar Nederland. De vrouw bij de kassa vroeg of ik zeker wist dat ik die zakken chips wilde. "Yeah! Why?" De zakken chips kostten 104.000 roepiah per zak. Omgerekend momenteel 6,60 euro per zak. Die vier zakken bij elkaar zijn voor locals een halve maand huur. Voelde me wel schuldig naar die mevrouw toe. Maar de chips is te lekker. Beste chips ever! Dus toch maar gekocht.

Tegenover deze supermarkt is een heel mooi rijstveld dat volop in de bloei of groei is. En op Instagram (Canggu Guide & Bali Bible) zie ik altijd van die geweldige foto's van mensen die in rijstvelden lopen. Heel nonchalant, cute en soms zelfs sexy. Dit wilde ik natuurlijk ook. Met mijn slippers en cutie knal groen/gele jurkje het rijsveld in. Ik gleed weg en kwam volop in de modder terecht. Groen/geel jurkje was zwart van de modder. Benen: zwart! Arm: zwart! Voeten: zwart. Heerlijk zachte modder, no more spa needed! De foto's zijn jammer genoeg niet zo geworden als hoe ik had gehoopt (zie foto's)

De hele dag hebben we gelegen bij Vue Beachclub in Canggu en zijn we 's avonds met onze 'buren' uit Landsmeer gaan eten! Gezellig met Rutger & Cor van Beek lokaal eten bij Biku. Een van de beste lokale restaurants van Seminyak, ook zo gezegd in the Lonely Planet. Heerlijk gegeten en door naar Mexicola voor cocktails en La Favela voor wodka ;-). Top avond gehad. Geen top nacht!

We moesten de volgende dag heel vroeg op voor een dagje Ubud. 08.30 uur opstaan! Door een super irritante haan die letterlijk onder onze kamers vertoefde hebben we 0 uur geslapen. Ik snap nu wel waarom ze cockfights houden en hier grof op wedden op Bali. Dat is hun straf denk ik. Zij worden ook 's nachts gek van dat gekukelekuuuu #assholes!

In Ubud zijn we naar het Paleis van Ubud geweest waar de Koning van Ubud verblijft met zijn gezin. We hebben het Waterpaleis gezien en hebben geslenterd over de Ubud Market en Art Market. Het was regenachtig en zeer zwaar bewolkt dus een dagje Jungle Fish Bali, de beachclub zonder beach, middenin de jungle, (zie Instagram of Google) zat er niet in. Jammer! Om alsnog zo'n mooi uitzicht te krijgen zijn we gaan lunchen bij Teras Padi Cafe Tegallalang, met prachtig uitzicht op het Tegallalang rijstveld. Ook dit rijstveld hebben we bewandeld, het lijkt net nep, zo mooi is het!

In Ubud bevindt zich 'The sacred monkey forrest'. Een echte toeristische trekpleister. Met meer dan 600 apen (heb ik gelezen) is dit een leukigheid om doorheen te lopen. Het bos is volledig open en de apen kunnen, als ze willen, gemakkelijk weg. Ze kunnen de straat oversteken en gaan shoppen en terugkomen naar het bos om gratis te eten. Voornamelijk zoete aardappel en duizenden bananen. Als bezoeker kun je een trosje bananen kopen. Verstop ze alleen als je nog niet klaar bent om te voeren want de apen kunnen best agressief worden als ze denken dat je ze "pest". Als je een banaan in je hand hebt of doet alsof je er eentje hebt dan springen ze zo op je hoofd of schouders. Zie foto.

We zijn de dagtrip Ubud geëindigd in restaurant bridges met uitzicht op de Gorge rivier. Een aanrader voor elke toerist om daar wat te eten of drinken!

Tijdens deze gehele hele reis hebben we 16 keer onze koffer in- en uitgepakt en als we straks in Nederland landen wordt dit de 17e keer in 2,5 week. Toch ook wel een recordje! Zou daar een Guinness book of records plaats aan hangen? Toch nog ergens een uitblinker in!

Omdat Cocoon Beachclub met haar dikke matrassen, frisse zwembad en lekkere eten toch wel een favo beachclub is geworden zijn we daar op onze laatste volle dag ook gaan liggen. Lekker de LINDA gelezen, waar de pagina Cijfers enzo mij verbaasd deed staan. Hotelpersoneel overal ter wereld spendeert maar liefst ............ om wc rollen in hotelkamers elke keer weer netjes in een puntje te vouwen. Wat zijn we lekker productief bezig met zijn allen!

Mijn moeder wil al jaren schilderijtjes in haar slaapkamer en kon steeds niks vinden. Vorig jaar hebben we voor de woonkamer een mooi schilderij gekocht dus dit jaar weer op zoek naar kunst uit Bali! Drie indiaantjes met neon hoofdtooien hebben de selectie gehaald. Mijn moeder is dit jaar weer trotse eigenaar geworden van Balinese kunst!

De laatste dag: hel op aarde. Wederom wil ik, net als vorig jaar Bali, niet naar huis. Normaal wil ik altijd wel weer naar huis na een vakantie, maar niet vanuit Bali. Bali is echt heaven on earth. Letterlijk het enige wat mij tegenstaat in Bali is het verkeer (je doet 1 uur over ongeveer 8 kilometer in de spits) en het ontbijt in de hotels; allemaal Aziatisch. Hoeveel ik ook altijd eet en mn hele leven al gedaan heb... een bord nasi of hete kip gaat er bij mij 's ochtends niet in. Verder is alles gewoon FANTASTISCH! Het afdingen bij de shops, de heerlijke voetmassages in de spa voor omgerekend 6 euro voor een uur, de massages op het strand, de hoge golven waar ik alleen naar kijk en niet trotseer, de mensen SUPER LIEF, de natuur in Ubud, de rijstvelden - de zachte modder van de rijstvelden op je lichaam als je valt -, de apen in Monkeyforrest, de overheerlijke Soto Ayam - my fave!, onze lieve chauffeur Ketut die ons geduldig overal naartoe brengt en altijd op ons blijft wachten, de zon, de uitgaansgelegenheden - en dan vooral dat het heel vroeg gezellig wordt, want deze oma moet op tijd naar bed -, de leuke hot Aussie dudes, de gezelligheid van mannen en vrouwen - iedereen is happy op Bali! En ik ook!!!

Nu, terugdenkend aan een veel te korte tijd op Bali (2 weken is echt te kort!), zou ik hier misschien best willen en kunnen wonen. Even het regenseizoen (nov t/m maart) achterwege gelaten uiteraard. Fall & Winter in Holland - Spring & Summer in Bali... Wie weet ooit...

Nu eerst een lange vlucht terug, met tussenstop in Dubai.... Geen internationale tripjes meer in het vooruitzicht dit jaar dus focus op iets anders leuks: KERST 2017!

Tot volgend jaar.....

Liefs,
Nathalie