Istanbul, Seni Seviyorum
Door: Nathalie Hagenstein
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
15 Maart 2016 | Turkije, Istanbul
Ik had mijn lieve vriendin al sinds begin december niet meer gezien, beide druk. Maar eindelijk was het zover: Onze lang vooruit geplande Istanbul trip.
Het begon al goed: supermarkt: chips. In details: thai sweet chili en Salto's. Drop: zoute ovaaltjes. Chocolade: extra grote reep Milka met hazelnoot: op naar Schiphol!
Eenmaal op Schiphol aangekomen kwamen we sneller door de security dan gedacht. Even eten dan maar: McDonalds. Big Mac Menu in onze holle kies gestopt en toen maar naar de gate gelopen. Gelukkig hadden ze daar ook een koffiecorner. Extra large chocolate chip cookie erbij en de toon voor het weekend was gezet!
Eenmaal aangekomen in Istanbul bleken we geen Visa te hebben. Oeps! Totaal niet bij stilgestaan. Gelukkig konden we dit ter plaatse snel regelen. Ik zag de security me al terug slepen het vliegtuig in. Word je gewoon Turkije uitgezet. Hoe kun je daarmee thuiskomen?!
We zitten (om 06.15 uur 's ochtends achter gekomen) in een hotel omringd door zeker negen moskeeën. Het oproep voor het gebed galmde door minimaal 7 verschillende speakers. Wakker! We gaan elke dag maar heel vroeg naar bed omdat de Imam ons om 06.15 uur wakker maakt. Anders trekken we het niet.
Ik ben Turk Turk Turk, wie kent het niet? Man met snor, vrouw met snor, kind met snor. (http://youtu.be/PnDWvsenDCc) We besloten om een snorrencontest te houden. Op de foto met zoveel mogelijk snorren om te beoordelen of de welbekende Turkse moustache ermee door mag in 2016! Dat was de leidraad van onze citytrip. Foto's maken voor het snorrenboek. Chicks on a mission!
Sultanahmet is een heel toeristische wijk. Dat is waar ons hotel zich bevindt. Ideaal want we kijken uit op de Blauwe moskee van Sultan Ahmet en Museum/moskee Aya Sofya.
Op de eerste dag zijn we de boel in onze wijk gaan verkennen. De geur van gebrande karstanjes en maiskolven kwamen ons op straat al tegemoet. Alles geproefd uiteraard. Iets over mezelf geleerd: ik lust eindelijk een keer iets NIET: Karstanjes!
Overigens lust ik de rest wel. Alles hier is lekker. Er is maar 1 iemand op de wereld die meer lust en meer eet dan ik: Ouafae Talha! Zij is de allerslechtste invloed! Quotes als:
"Ik wil even iets kleins nog eten, een Dönner ofzo" hebben me keer op keer weer verbaasd.
De Grand Bazar ook wel de Egyptische bazaar genoemd was het hoogtepunt van onze dag. Met maar liefst 5000 overdekte kramen en 2.792.892 namaak tassen bevonden wij ons in het paradijs voor elke oppervlakkige vrouw :-). Al slenterend langs alle kramen werden we door zeker wel 4500 winkeliers geroepen: "excuse me!" "Ola" "mira mira". Even serieus? We lijken eerder op Turken zelf dan op Spanjaarden maar de Turken hier dachten daar anders over.
In de tussentijd moesten we natuurlijk een keer naar de wc (na 7,5 uur op de bazaar geslenterd te hebben) en toen kwamen we daar..... GAT IN DE GROND! Als ik ergens een trauma aan over heb gehouden (Sri Lanka) is het wel een gat-in-de-grond-toilet. Gelukkig kon je in een langere rij staan voor 1 normaal toilet. Dat was een mini AED.
De volgende dag zijn we naar binnen gegaan in de Blauwe Moskee. Goed ingepakt als echte Turken om zo de welbekende Blauwe Moskee van binnen te kunnen bekijken. Na de Blauwe Moskee zijn we doorgelopen naar het Topkapi Paleis, het paleis dat gebouwd is in opdracht van Sultan Mehmet II. We hebben hier goed kunnen zien hoe het harem van de Sultan leefde. Ongelooflijk dat vrouwen echt opgeleid werden om een concubine van de Sultan te worden. Gelukkig heeft Destiny's child verandering gebracht in deze "traditionele" manier van leven: "all the women independent!!"
Zaterdag avond hebben we 1 keer de moeite genomen om wat make up op ons gezicht te smeren en de taxi chauffeur vond ons gelijk op "Turkish tv stars" lijken. Ik weet niet of we dat als compliment moeten opvatten of niet?!
In Club Reina zijn er alleen maar vip tafels. Geen dansvloer. Je danst tussen de tafels door. Na 2 uur had ik het echt wel gezien. Deze oma moest op tijd naar bed omdat de Imams de dag alweer bijna openden. Snel nog twee uurtjes slapen.
Op onze laatste dag gingen we weer op zoek naar tassen en mooie dingen maar dat viel tegen: Grand Bazar dicht. Die hadden we niet aan zien komen. Daar ging ons voornemen om op onze laatste dag alles te kopen wat we wilden.
Dan maar iets moois bekijken: het Pierre Loti cafe. Daarvoor moesten we met een kabelbaan omhoog om te genieten van een prachtig uitzicht en een Turkish Apple tea. Daarboven een aardappel lollie gegeten en ottomaanse klederdracht foto's gemaakt. We deden een contest wie de mooiste Ottomaanse Outfit kreeg. Drie maal raden wie er gewonnen heeft?! Kijk en beoordeel zelf (zie foto's).
We hebben op onze laatste avond zo lekker gegeten. We leken wel een stel hyenas. Met handen, met voeten, met lepels, niet normaal!! Er zaten Deense jongens naast ons die zo netjes aten dat hun tafel aan het einde van de rit nog schoon was. Onze tafel leek op de tsunami van 2004.
We zijn onze reis geëindigd met de ultieme ontspanning: Cemberlitas Hamami. De buurt hammam. Scrubben, gewassen worden, een pedicure, klei masker en massage. Heerlijk... Op de massage na.
Mijn "masseuse" heette Norda. Oftewel Nordin of Norbert want ze masseerde als een man. Met knokkels, kneden, knijpen, ze ging nog net niet op mn rug staan. Het voelde alsof ik in de martelkamer van Erdogan terecht was gekomen. Als een massage niet super rustig, zacht en ontspannend is irriteer ik me mateloos. Kun je je voorstellen hoe ik mij op dat moment voelde? Een RAGE BLACKOUT!! Woest! Maar ik zei niks. In de tussentijd deed Norda haar "werk" (althans, als pure marteling haar werk is).
Norda had een ellendig rokers hoestje. Tijdens de massage die 30 minuten duurde heeft Norda 27 keer gehoest. Zo'n vies slijm hoestje. Ik ging er vanuit dat ze dat deed met haar gezicht de andere kant op. Totdat ik hoest spetters voelde. Gatverrrdammmeeeeee!!! In de tussentijd zat het liedje 'Leef' van Dreetje Hazes in mn hoofd. "Leef, alsof het je laatste dag is" nou zo voelde het wel met die lijpe Norda. Uiteindelijk nog drie kwartier met bakken water de hoestslijm van me afgespoeld en toen lekker naar het hotel terug.
Onderweg nog wat Baklava gehaald en onze reis zit erop. De hoogtepunten van deze trip waren toch echt wel de BaklavaS, de snorren, de Blauwe Moskee en de Grand Bazar. Tranen gelachen, de zon scheen continu en iedereen was aardig. Istanbul, Seni Seviyorum!
Het volgende avontuur staat alweer vast: Romanovs here we come!!!
Liefs,
Nathalie...
Het begon al goed: supermarkt: chips. In details: thai sweet chili en Salto's. Drop: zoute ovaaltjes. Chocolade: extra grote reep Milka met hazelnoot: op naar Schiphol!
Eenmaal op Schiphol aangekomen kwamen we sneller door de security dan gedacht. Even eten dan maar: McDonalds. Big Mac Menu in onze holle kies gestopt en toen maar naar de gate gelopen. Gelukkig hadden ze daar ook een koffiecorner. Extra large chocolate chip cookie erbij en de toon voor het weekend was gezet!
Eenmaal aangekomen in Istanbul bleken we geen Visa te hebben. Oeps! Totaal niet bij stilgestaan. Gelukkig konden we dit ter plaatse snel regelen. Ik zag de security me al terug slepen het vliegtuig in. Word je gewoon Turkije uitgezet. Hoe kun je daarmee thuiskomen?!
We zitten (om 06.15 uur 's ochtends achter gekomen) in een hotel omringd door zeker negen moskeeën. Het oproep voor het gebed galmde door minimaal 7 verschillende speakers. Wakker! We gaan elke dag maar heel vroeg naar bed omdat de Imam ons om 06.15 uur wakker maakt. Anders trekken we het niet.
Ik ben Turk Turk Turk, wie kent het niet? Man met snor, vrouw met snor, kind met snor. (http://youtu.be/PnDWvsenDCc) We besloten om een snorrencontest te houden. Op de foto met zoveel mogelijk snorren om te beoordelen of de welbekende Turkse moustache ermee door mag in 2016! Dat was de leidraad van onze citytrip. Foto's maken voor het snorrenboek. Chicks on a mission!
Sultanahmet is een heel toeristische wijk. Dat is waar ons hotel zich bevindt. Ideaal want we kijken uit op de Blauwe moskee van Sultan Ahmet en Museum/moskee Aya Sofya.
Op de eerste dag zijn we de boel in onze wijk gaan verkennen. De geur van gebrande karstanjes en maiskolven kwamen ons op straat al tegemoet. Alles geproefd uiteraard. Iets over mezelf geleerd: ik lust eindelijk een keer iets NIET: Karstanjes!
Overigens lust ik de rest wel. Alles hier is lekker. Er is maar 1 iemand op de wereld die meer lust en meer eet dan ik: Ouafae Talha! Zij is de allerslechtste invloed! Quotes als:
"Ik wil even iets kleins nog eten, een Dönner ofzo" hebben me keer op keer weer verbaasd.
De Grand Bazar ook wel de Egyptische bazaar genoemd was het hoogtepunt van onze dag. Met maar liefst 5000 overdekte kramen en 2.792.892 namaak tassen bevonden wij ons in het paradijs voor elke oppervlakkige vrouw :-). Al slenterend langs alle kramen werden we door zeker wel 4500 winkeliers geroepen: "excuse me!" "Ola" "mira mira". Even serieus? We lijken eerder op Turken zelf dan op Spanjaarden maar de Turken hier dachten daar anders over.
In de tussentijd moesten we natuurlijk een keer naar de wc (na 7,5 uur op de bazaar geslenterd te hebben) en toen kwamen we daar..... GAT IN DE GROND! Als ik ergens een trauma aan over heb gehouden (Sri Lanka) is het wel een gat-in-de-grond-toilet. Gelukkig kon je in een langere rij staan voor 1 normaal toilet. Dat was een mini AED.
De volgende dag zijn we naar binnen gegaan in de Blauwe Moskee. Goed ingepakt als echte Turken om zo de welbekende Blauwe Moskee van binnen te kunnen bekijken. Na de Blauwe Moskee zijn we doorgelopen naar het Topkapi Paleis, het paleis dat gebouwd is in opdracht van Sultan Mehmet II. We hebben hier goed kunnen zien hoe het harem van de Sultan leefde. Ongelooflijk dat vrouwen echt opgeleid werden om een concubine van de Sultan te worden. Gelukkig heeft Destiny's child verandering gebracht in deze "traditionele" manier van leven: "all the women independent!!"
Zaterdag avond hebben we 1 keer de moeite genomen om wat make up op ons gezicht te smeren en de taxi chauffeur vond ons gelijk op "Turkish tv stars" lijken. Ik weet niet of we dat als compliment moeten opvatten of niet?!
In Club Reina zijn er alleen maar vip tafels. Geen dansvloer. Je danst tussen de tafels door. Na 2 uur had ik het echt wel gezien. Deze oma moest op tijd naar bed omdat de Imams de dag alweer bijna openden. Snel nog twee uurtjes slapen.
Op onze laatste dag gingen we weer op zoek naar tassen en mooie dingen maar dat viel tegen: Grand Bazar dicht. Die hadden we niet aan zien komen. Daar ging ons voornemen om op onze laatste dag alles te kopen wat we wilden.
Dan maar iets moois bekijken: het Pierre Loti cafe. Daarvoor moesten we met een kabelbaan omhoog om te genieten van een prachtig uitzicht en een Turkish Apple tea. Daarboven een aardappel lollie gegeten en ottomaanse klederdracht foto's gemaakt. We deden een contest wie de mooiste Ottomaanse Outfit kreeg. Drie maal raden wie er gewonnen heeft?! Kijk en beoordeel zelf (zie foto's).
We hebben op onze laatste avond zo lekker gegeten. We leken wel een stel hyenas. Met handen, met voeten, met lepels, niet normaal!! Er zaten Deense jongens naast ons die zo netjes aten dat hun tafel aan het einde van de rit nog schoon was. Onze tafel leek op de tsunami van 2004.
We zijn onze reis geëindigd met de ultieme ontspanning: Cemberlitas Hamami. De buurt hammam. Scrubben, gewassen worden, een pedicure, klei masker en massage. Heerlijk... Op de massage na.
Mijn "masseuse" heette Norda. Oftewel Nordin of Norbert want ze masseerde als een man. Met knokkels, kneden, knijpen, ze ging nog net niet op mn rug staan. Het voelde alsof ik in de martelkamer van Erdogan terecht was gekomen. Als een massage niet super rustig, zacht en ontspannend is irriteer ik me mateloos. Kun je je voorstellen hoe ik mij op dat moment voelde? Een RAGE BLACKOUT!! Woest! Maar ik zei niks. In de tussentijd deed Norda haar "werk" (althans, als pure marteling haar werk is).
Norda had een ellendig rokers hoestje. Tijdens de massage die 30 minuten duurde heeft Norda 27 keer gehoest. Zo'n vies slijm hoestje. Ik ging er vanuit dat ze dat deed met haar gezicht de andere kant op. Totdat ik hoest spetters voelde. Gatverrrdammmeeeeee!!! In de tussentijd zat het liedje 'Leef' van Dreetje Hazes in mn hoofd. "Leef, alsof het je laatste dag is" nou zo voelde het wel met die lijpe Norda. Uiteindelijk nog drie kwartier met bakken water de hoestslijm van me afgespoeld en toen lekker naar het hotel terug.
Onderweg nog wat Baklava gehaald en onze reis zit erop. De hoogtepunten van deze trip waren toch echt wel de BaklavaS, de snorren, de Blauwe Moskee en de Grand Bazar. Tranen gelachen, de zon scheen continu en iedereen was aardig. Istanbul, Seni Seviyorum!
Het volgende avontuur staat alweer vast: Romanovs here we come!!!
Liefs,
Nathalie...
-
15 Maart 2016 - 09:55
Mama Tonnie:
Kapot gelachen xxx -
15 Maart 2016 - 09:57
Maouassif:
Wat spreekt deze reis me aan!
Nath, je moest gewoon opstaan met de Imaam en bidden en terug slapen.
Zo doen wij het allemaal!
Ik zie je gewoon met een kussen op je hoofd en denken aub laat me nog slapen!!!
Je hebt genoten en daar gaat het om.
Bazaar is inderdaad geweldig, kon daar ook hele dag blijven.
Geweldig!!
Op naar je volgende reis
Xxxxxxxx -
15 Maart 2016 - 10:11
Deveny:
Super leuk Nath! xxx -
15 Maart 2016 - 10:11
Jelle:
Hi Nath!
Wat een leuk reisverslag! Ik krijg zelf direct weer zin om terug te gaan naar Istanbul! prachtige stad, ik ben jaloers!
xx -
15 Maart 2016 - 10:24
Marja:
Wat een leuk verslag weer! :-) Veel plezier nog en dikke kus Xxxx -
15 Maart 2016 - 10:44
Rianne:
Hahaha...wat heb je het weer naar je zin gehad! Heerlijk om te lezen dat jullie zo gelachen hebben.
Gelukkig is 5 kat jullie bevallen en de hammam een beetje...
Liefs, Ri..
PS: Wat is Romanovs?
-
15 Maart 2016 - 11:21
Annemieke:
Hahaha wat kun je toch heerlijk schrijven. Klinkt echt geweldig! Wil er zo graag ook een keer heen.
Jammer van die smerige massage maar goed, gelukkig kun je wel wat hebben ;-)
xxx -
15 Maart 2016 - 12:35
Ron Hagenstein:
Ik dacht dat ik al had gereageerd maar hier nogmaals dan:
een heel leuk verslag en een onderdeel hiervan doet mij aan
een mop denken maar die vertel ik je wel in prive'.
xx -
16 Maart 2016 - 10:43
Kris:
Hahahahhahaaa wat een heerlijk verhaal weer! Ik had t gevoel dat ik daar weer was! En heerlijk al die bazaars en al dat eten! Love it!!!!
Haha en die snorren! Echt geweldig, had ook een actie van ons kunnen zijn!
Benieuwd naar je volgende trip!!
Kussieeee
-
16 Maart 2016 - 21:09
Stephan:
Hahahaha Nath! Superleuk verhaal! Wat vertel je het grappig, gevoel alsof ik erbij was :-) -
23 Maart 2016 - 12:39
Dettie:
Heerlijk verslag en omdat wij er ook zijn geweest zo herkenbaar. Viel het je niet op dat er in Instanbul minder hoofddoeken lopen dan in Amsterdam? Vond de mensen ook zo lief en charmant. Heb je die joekels van Pretzels niet gegeten? Naat tipje: bundel je reisverslagen ze zijn echt hilarisch, leuk en lekker lezend en door alle grapjes heen ook zeer nuttig.
Op naar de volgende bestemming -
23 Maart 2016 - 12:41
Dettie:
Ohja en wat die hamman betreft. Nooit meer doen. Bij mij was na afloop mijn schouder uit de kom getrokken door die enorme dame. Ze leek op de kauwgom reclame -
04 Juni 2016 - 01:04
Ikram :
Schatje je bent echt en topper! Wat en super leuk verhaal! Heb met echt dood gelachen! Ik denk dat wij ook en keer en trip moeten maken! Ga zo babe! Je hebt er in ieder geval en lezer bij! -
25 Juni 2016 - 00:27
Saskia De Roode:
Leuk nath! Ik ga je volgen -
12 Februari 2018 - 13:14
Shaly:
Wat een leuk verhaal!
Ik ga binnenkort ook naar Istanbul, ik ben erg benieuwd waar jullie de photoshoot hebben gedaan in Ottemaanse klederdracht :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
